Het is april 2024. Precies een half jaar geleden leverden we onze sollicitatieformulieren in bij Mission Aviation Fellowship (MAF). In dat half jaar voerden we gesprekken, werden de referenten uitgebreid nagetrokken en stonden we een tijd op de wachtlijst voor een psychologisch onderzoek. Na een positieve uitslag van datzelfde onderzoek, volgde het selectiegesprek waar we werden aangenomen als “pilotengezin in voorbereiding”.
Ergens halverwege de sollicitatieprocedure schreef ik: “We solliciteren op iets waarvan we nu nog niet weten wat of hoe het zal zijn. We gaan maar gewoon achter God aan, in vertrouwen dat er steeds licht zal zijn voor de volgende stap”.
En eigenlijk geldt dat nu nog steeds. We zijn geselecteerd, maar weten ten diepste nog steeds niet precìes waarvoor. Feitelijk kunnen we natuurlijk al wel een en ander vertellen over de toekomstplannen, maar het uitgezonden worden blijft voorlopig nog een groot onbekend avontuur!
Gelukkig staan we hier niet alleen in! Zodra we waren aangenomen, werden we warm welkom geheten in de “MAF familie”. We kunnen veel leren van hen die ons zijn voorgegaan en zijn enorm dankbaar dat we zoveel missionaire gezinnen (leren) kennen die ons van wijsheid voorzien.
