Op onze trouwdag zouden we een tweedaags vliegreisje maken naar Guernsey, maar dat ging door een flinke storm niet door. Gelukkig was het boven Teuge mooi weer en namen we als alternatief onze kinderen voor het eerst mee om te vliegen.
Dylann fungeerde als co-piloot en de dames namen achterin plaats. Het vliegtuig van dichtbij zien, tanken, de vliegkaart en alle checks en instrumenten waren al interessant… maar tijdens het opstijgen werd het ineens heel stil voorin.
Een grote glimlach en verbaasd opengesperde ogen getuigden dat het een goed voorteken was. Even later klonk het vanuit de stoel van de co-piloot: ‘Ik dacht dat het spannend zou zijn, maar het is juist super leuk!’, gevolgd door een uitroep ‘wat is de lucht groot!’
Lize (1,5) achterin was toch nog wat klein om er van te genieten, de koptelefoon zat maar gek of werd losgerukt en de motor-herrie was toch best hard. Ze wilde los uit de stoel en speelde achterin tussen Mirjams benen. Het werd pas interessant toen mama een zakje moest gebruiken voor haar maaginhoud (hihi). Even later kroop Lize bij mama op schoot en viel ze heerlijk in slaap – een compliment voor de piloot!
